จริงๆสำหรับญี่ปุ่น
ในบ้านเรานั้น การ์ตูน เห็นว่าเป็นเรื่องไร้สาระ ไม่มีประโยชน์ เพ้อฝัน.....แล้วก็หยุดคิด...
แต่ที่ญี่ปุ่นนั้น..พยายามทำเรื่องเพ้อฝันให้เป็นความจริง
หุ่นยนต์เมื่อก่อนก็โดนว่าเป็นเรื่องไร้สาระ แต่ยุ่นก็สามารถพลักดันจนมันเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
ผมประทับใจในความพยายามในการทำเรื่องเพ้อฝันให้กลายเป็นจริง ของชาวญี่ปุ่นจริงๆ
เขาไม่มองว่ามันเป็นเรื่องราวหลอกเด็ก แต่เขาคิดว่า"ทำอย่างไรจึงจะเป็นจริง......."
-----------------------------------------
มากันที่ข่าวนี้ จริงแล้วมันไม่ใช่เทคโนโลยีใหม่เลย
เป็นเพียงแค่การประยุกต์เอาเทคโนโลยีมาใช้ เพื่อตอบโจทย์นั้น
ดูความพยายามเอามิกุ ลากเข้าสู่โลกของความเป็นจริงเขาซิครับ
แล้วนี่ถ้าผนวกกับระบบเกม ซีมูเลชั่นจีบสาว อาธิเช่น เลิฟพลัต....มันจะเกิดอะไรขึ้น
1. สามารถขยับกล้องโดยที่ตัวหนูมิกุยังอยู่ที่เดิม ถึงแม้จะเลื่อนกล้องผ่านต้นไม้
มิกุก็จะโดนต้นไม้บังด้วย!
2. มิกุสามารถเดินเล่นกับเราได้ในเส้นทางที่กำหนด
ในฉากหลังที่เคลื่อนไหวจริง
3. มิกุสามารถมองตาม สบตาเรา แม้จัหันไปทางไหน
4. เราไม่สามารถจับตัวมิกุได้(แหงซิ) แต่ว่ามือ หรืออะไรก็ตามมาปิด ก็จะบังมิกุได้
5.สามารถ ลูบหัวอย่างอ่อนโยน หรือเขกกะบาลมิกุได้ โดยมิกุสามารถแยกแยะอารมได้
6.และ...สามารถเปิดกระโปรงมิกุได้(เข้!)
*1นาทีแรก เป็นการเกร่นนำเทคโนโลยีกราฟฟิก-โมชั่น ต่างๆ ข้ามไปก็ได้
โอ้ละแม่เอ้ย.....สวดๆไปเลย
6. สามารถเปิดกระโปรงมิกุได้ เยสสสสสส
ตอบลบ